Sorry mensen, het is hier veel te lang stil geweest. Mijn laatste update was van eind juni, zie ik. Twee maanden geleden nota bene.
Ja, natuurlijk heb ik ook vakantie gevierd. Twee weken maar liefst, op Terschelling, tussen een stapel boeken en het strand, het was heerlijk. Verder heb ik de halve zomer naar een deadline toe gepeesd. Nu die gehaald is, kan ik me weer om dit dagboek bekommeren.
Wat voor deadline ik precies gehaald heb, kan ik u helaas niet vertellen. Collega-vertalers die een idioot grote klus hadden aangenomen en daar onder dreigden te bezwijken, schakelden mij in als spookredacteur.
Mijn eigen klus had een ruime deadline. Dus terwijl mijn collega’s en ik ons het snot voor ogen tikten, kon het vertaalbeest dat ik eerder zelf geschoten had rustig besterven.
Het was wel even slikken, toen ik twee weken geleden het bestand opende dat ik eerder had opgeslagen in de veronderstelling dat ik er alleen nog wat tikfoutjes uit hoefde te halen.
Ik bleek zinnen aan elkaar geplakt te hebben waar een punt tussen hoorde, ik had punten gezet waar komma’s hoorden en nog veel meer gekkigheid uitgehaald. Alle zinnen die er in het origineel hortend en stotend uit kwamen, vloeiden in mijn versie zonder enige weerstand over de pagina’s. Waarom in godsnaam?
Soms is het goed als een vertaling een tijdje kan liggen voordat je hem inlevert, dat heb ik ervan geleerd. En het kan ook geen kwaad zo nu en dan op je vingers te worden getikt door een strenge beoordelingscommissie van het Letterenfonds. Daarover een volgende keer meer.
Ik weet niet hoe druk het is in uw sector, maar sinds ik terug ben van vakantie, heb ik al drie boeken aangeboden gekregen. Een klein jaar werk in totaal. Ook de uitgevers zijn weer terug van vakantie, zoveel is mij duidelijk. En zou de coronacrisis soms voorbij zijn?
Voor twee van de aangeboden titels waren de deadlines idioot strak, daar heb ik vriendelijk maar beslist voor bedankt. Voor het derde boek was de planning prettig realistisch, die heb ik aangenomen.
De vakantie is voorbij, ik ben uitgerust en zit vol goede voornemens. De belangrijkste twee: me nooit, nooit, nooit laten opjagen door uitgevers met deadlines waar mijn bloeddruk van stijgt en de kwaliteit van mijn werk van daalt. En, natuurlijk, weer regelmatig dagboekstukjes tikken.
Foto afkomstig van pxfuel.com. | Op de hoogte blijven van mijn blog? Schrijf je in voor de nieuwsbrief.