Zo, het wordt tijd mijn stage af te ronden. Na het heerlijke geploeter om tot een manuscript en vervolgens tot een boekje te komen, heb ik de afgelopen weken voor vertegenwoordiger, publiciteitschef en jongen van de postkamer mogen spelen. Best een gedoe, een boek uitgeven.
Mijn promotie- en verkooptaken gingen me aardig af. Ik heb er heel wat fietskilometers op zitten, maar nu ligt mijn boek dan ook in bijna alle Rotterdamse boekhandels. De grafisch ontwerper had gelijk: mooi papier voor het omslag loont. Net als dat schitterende ontwerp van hem natuurlijk. Als boekhandelaren goedkeurend beginnen te mompelen nog voor ze je boek hebben opengeslagen, zit je goed.
Fluitend maakte ik mijn verkooprondjes. Mijn verkoopbabbel was niet heel vlot en ik onderhandelde wat oenig, maar tien exemplaren in consignatie hier, vijf exemplaren verkocht daar, zes exemplaren daar: ik werd er vrolijk van. Tot ik thuiskwam, een lange lijst online bestellingen wegwerkte en me realiseerde dat ik zo wel héél snel door mijn exemplaren heen raakte. Verdorie. Waar was mijn zakelijk inzicht? Ik had nog geen persbericht verstuurd, of die enorme doos was al leeg.
Na rijp beraad met de directeur-uitgever en de financiële man in mezelf heb ik kort na levering van de eerste oplage een tweede besteld. Met een knoop in mijn maag, moet ik erbij zeggen. Ik stond voorzichtig in de plus. Stel dat mijn persbericht niets ging doen? Een maand droog brood eten, was een boek dat waard? Of mocht ik zo niet denken?
Boeken maken is heerlijkste wat er is en als ik mijn best doe, kan ik misschien wel een handige pr-jongen worden. Maar een groot ondernemer gaat er niet in me schuil. Ik krijg buikpijn van het risico. Ik geef te veel om boeken en te weinig om de winst die je ermee zou kunnen maken. Dat worden de voornaamste conclusies in mijn stageverslag.
Ook het vooruitzicht om weer tussen de enveloppen, de dozen en de plakbandrollen op de postkamer te zitten, lokt me nog niet erg aan. De tweede oplage is hier net bezorgd. Kijk nou, wat een beauty’s! Maar hoe schitterend ze ook zijn en hoe hard ze straks ook de deur uitvliegen: een derde oplage komt er niet, heb ik alvast besloten. Dus wie nog een exemplaar van Zie dan, Lees toch, wil bemachtigen, kan er maar beter nú eentje bestellen.
Geschreven voor Boekblad.nl. Op de hoogte blijven van mijn blog? Schrijf je in voor mijn nieuwsbrief, of volg me op of LinkedIn.